CIDP – przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna | Objawy, diagnostyka i leczenie

Kompendium wiedzy dla pacjentów

CIDP (ang. Chronic Inflammatory Demyelinating Polyneuropathy) to przewlekła choroba układu nerwowego obwodowego. Należy do tzw. neuropatii zapalnych, w których układ odpornościowy błędnie atakuje nerwy.
W efekcie dochodzi do uszkodzenia osłonki mielinowej – warstwy chroniącej włókna nerwowe, co zaburza przewodzenie impulsów.

Skutkiem są objawy takie jak osłabienie mięśni, drętwienie, mrowienie i zaburzenia równowagi. Choroba postępuje powoli, ale przy odpowiednim leczeniu większość pacjentów odzyskuje sprawność.


🔍 Co to jest CIDP?

CIDP to przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna – choroba autoimmunologiczna, w której układ odpornościowy atakuje własne nerwy obwodowe.
Odróżnia się ją od ostrej postaci – zespołu Guillain-Barré (GBS) – tym, że trwa dłużej niż 8 tygodni i ma przewlekły przebieg.

CIDP nie jest chorobą zakaźną ani dziedziczną.
Dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn, częściej w wieku 40–60 lat, ale może wystąpić także u dzieci.

Częstość występowania: ok. 2–8 przypadków na 100 000 osób.
Typ choroby: przewlekła, autoimmunologiczna, zapalna neuropatia obwodowa.


⚠️ Objawy CIDP

Objawy narastają stopniowo – zwykle w ciągu tygodni lub miesięcy.
Najczęstsze to:

  • osłabienie mięśni nóg i rąk (trudność w chodzeniu, wstawaniu, podnoszeniu przedmiotów),

  • drętwienie, mrowienie, uczucie prądu w dłoniach i stopach,

  • zaburzenia czucia (zimno, ciepło, dotyk),

  • chwiejny chód, utrata równowagi,

  • szybkie męczenie się, skurcze mięśni,

  • spowolnione odruchy lub ich brak.

Objawy zwykle są symetryczne (po obu stronach ciała), ale w niektórych odmianach mogą dotyczyć jednej kończyny.


🧪 Jak rozpoznaje się CIDP?

Diagnozę stawia neurolog na podstawie obrazu klinicznego i wyników badań.
Nie istnieje jeden test potwierdzający chorobę – rozpoznanie wymaga połączenia kilku badań.

Zobacz:  Dlaczego pieką stopy? Przyczyny neuropatii i szybka ulga

Najważniejsze badania:

  1. Badanie EMG / ENG (elektromiografia i przewodnictwo nerwowe)
    – pokazuje spowolnienie przewodzenia impulsów, typowe dla demielinizacji.

  2. Punkcja lędźwiowa (badanie płynu mózgowo-rdzeniowego)
    – często wykazuje podwyższone stężenie białka przy prawidłowej liczbie komórek.

  3. Rezonans magnetyczny (MRI)
    – może uwidocznić pogrubienie korzeni nerwowych i stan zapalny.

  4. USG nerwów obwodowych
    – coraz częściej wykorzystywane do oceny struktury i grubości nerwów.

  5. Badania na obecność przeciwciał paranodowych
    – w niektórych odmianach wykrywa się przeciwciała przeciwko białkom takim jak neurofascin-155 lub contactin-1.

Bezpłatne konsultacje dla każdej osoby z rozpoznanym CIDP - zgłoś się.

    🧩 Odmiany CIDP

    CIDP to nie jedna choroba, ale zespół kilku podobnych postaci.
    Wyróżniamy:

    • Klasyczną postać CIDP – symetryczne objawy w kończynach górnych i dolnych.

    • Postać ogniskową (fokalną) – objawy ograniczone do jednej części ciała.

    • Postać dystalną (DADS) – zaczyna się od stóp i dłoni.

    • CIDP z przeciwciałami paranodowymi – szczególny wariant, często o cięższym przebiegu i innej odpowiedzi na leczenie.


    💊 Terapia CIDP

    Celem leczenia CIDP jest zatrzymanie procesu zapalnego i ochrona nerwów przed dalszym uszkodzeniem.
    Wczesne rozpoznanie i leczenie to klucz do poprawy sprawności.

    Najczęściej stosowane metody:

    1. Kortykosteroidy (np. prednizon)
      – działają przeciwzapalnie, często przynoszą poprawę po kilku tygodniach.
      – wymagają kontroli ze względu na działania uboczne przy dłuższym stosowaniu.

    2. Immunoglobuliny dożylne (IVIG)
      – gotowe przeciwciała, które „uspokajają” układ odpornościowy.
      – bardzo skuteczne u większości pacjentów; często leczenie pierwszego wyboru.

    3. Plazmafereza (wymiana osocza)
      – oczyszcza krew z przeciwciał atakujących nerwy.
      – stosowana w cięższych lub opornych przypadkach.

    4. Immunoglobulina podskórna (SCIG)
      – nowoczesna metoda leczenia podtrzymującego w warunkach domowych.
      – zapewnia stabilny poziom leku i mniej działań ubocznych.

    5. Leki immunosupresyjne (np. azatiopryna, cyklofosfamid)
      – używane, gdy leczenie pierwszego wyboru jest nieskuteczne.

    Zobacz:  CIDP rokowanie 2025/26 – szanse na poprawę, remisję i powrót do sprawności

    🚀 Nowe terapie i badania (2024–2025)

    Najnowsze publikacje naukowe (PubMed, Frontiers in Immunology 2025) wskazują na kilka obiecujących kierunków:

    • Inhibitory receptora FcRn (np. efgartigimod) – zmniejszają ilość szkodliwych przeciwciał; w badaniach wykazują wysoką skuteczność.

    • Leki blokujące układ dopełniacza (np. przeciwciała anty-C1s) – nowe podejście hamujące proces zapalny na poziomie komórkowym.

    • Terapie celowane dla pacjentów z przeciwciałami paranodowymi – umożliwiają bardziej precyzyjne leczenie.

    W nadchodzących latach te metody mogą stać się standardem leczenia CIDP, zwłaszcza u pacjentów opornych na dotychczasowe terapie.


    🔎 Rokowanie i jakość życia

    Przy wczesnym rozpoznaniu i właściwym leczeniu większość pacjentów odzyskuje znaczną sprawność. Rokowanie jest dobre.
    U części chorych choroba może mieć charakter nawrotowy, ale nawet wtedy leczenie podtrzymujące zapobiega progresji.

    Wskazówki dla pacjentów:

    • regularne wizyty u neurologa i monitorowanie objawów,

    • fizjoterapia i ćwiczenia wzmacniające mięśnie,

    • odpowiednia dieta i odpoczynek,

    • unikanie stresu i infekcji, które mogą nasilać objawy.

    Dobrze prowadzona terapia pozwala większości chorych żyć aktywnie, pracować i funkcjonować normalnie.


    ❓ Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

    Czy CIDP można wyleczyć?
    Nie zawsze całkowicie, ale większość pacjentów osiąga długotrwałą remisję i poprawę funkcjonowania.

    Czy CIDP to to samo co zespół Guillain-Barré?
    Nie. GBS to ostra choroba rozwijająca się w kilka dni, a CIDP to jej przewlekła forma, trwająca miesiące lub lata.

    Czy choroba wraca?
    Może mieć nawroty, ale leczenie immunoglobuliną lub SCIG znacznie zmniejsza ich częstość.

    Zobacz:  CIDP - przewlekła zapalna poliradikuloneuropatia demielin...

    Czy można prowadzić normalne życie z CIDP?
    Tak. Przy odpowiednim leczeniu większość pacjentów wraca do pracy i codziennych aktywności.


    📚 Źródła i aktualne wytyczne (2024–2025)

    • European Academy of Neurology / Peripheral Nerve Society Guidelines (EAN/PNS, 2021)

    • Frontiers in Immunology, 2025 – New treatment targets in CIDP: FcRn and complement inhibition

    • PubMed PMID: 40391517, 2025 – Updated diagnostic and therapeutic strategies in CIDP

    • Neurology, 2024 – Paranodal antibody-associated CIDP – pathophysiology and response to therapy

    • Frontiers in Neurology, 2024 – Ultrasound and MRI in chronic inflammatory neuropathies


    🧭 Podsumowanie

    CIDP – przewlekła zapalna polineuropatia demielinizacyjna – to choroba, którą można skutecznie leczyć.
    Dzięki nowoczesnym metodom diagnostycznym (EMG, MRI, przeciwciała) i terapiom (IVIG, SCIG, nowe leki immunologiczne) coraz więcej pacjentów prowadzi normalne życie.

    Kluczem do sukcesu jest:

    • wczesne rozpoznanie,

    • indywidualne dobranie leczenia,

    • stała kontrola neurologiczna.

    CIDP polineuropatia demielinizacyjno-aksonalna

    Dr n. med. Sebastian Szklener

    Specjalista neurolog z doświadczeniem w leczeniu schorzeń układu nerwowego. Zajmuję się leczeniem myasthenia gravis - oferuję diagnostykę, terapię immunosupresyjną i biologiczną. Specjalizuję się w polineuropatiach, wykorzystując metody elektrofizjologiczne do precyzyjnej diagnostyki nerwów obwodowych. Prowadzę kompleksowe leczenie migreny - stosuję nowoczesną terapię profilaktyczną i doraźną. Zajmuję się również pacjentami z chorobą Parkinsona, od wczesnej diagnostyki po optymalizację terapii. Przyjmuję pacjentów prywatnie oraz w ramach NFZ. 📞 UMÓW WIZYTĘ