Jak długo się życje z chorobą Parkinsona?
Wiele osób zadaje sobie to pytanie po informacji o diagnozie. Choroba Parkinsona to jedna z chorób układu nerwowego, która prowadzi do jego uszkodzenia i stopniowej utraty jego funkcji. Jej postęp jest nieuchronny chociaż pojawiają się substancje dające nadzieje na zatrzymanie tej choroby. W tym wpisie dowiesz się jak wygląda naturalny przebieg choroby.
Jaki przebieg ma choroba Parkinsona?
Choroba Parkinsona, inaczej parkinsonizm, jest postępującą chorobą neurodegeneracyjną, która prowadzi do uszkodzenia komórek nerwowych – neuronów w mózgu odpowiedzialnych za produkcję substancji chemicznej zwanej dopaminą.
Brak dopaminy przyczynia się do zaburzeń ruchowych, takich jak drżenie ciała, spowolnienie ruchów, twarz maskowatą, problemy z zachowaniem równowagi, zaburzenia koordynacji ruchów, sztywność ciała i trudności z poruszaniem się.
Choroba ta również może powodować inne objawy, takie jak:
– Problemy z mową,
– Zaburzenia połykania – dysfagia,
– Zmęczenie i brak energii,
– Zaburzenia emocjonalne, takie jak depresja, lęk i niepokój,
– Problemy z pamięcią i koncentracją,
– Zaburzenia snu.
Choroba Parkinsona rozwija się etapami i może trwać latami, a jej nasilenie może się zmieniać. U niektórych osób jej progresja może następować szybciej, natomiast u innych powoli.
Postęp choroby Parkinsona
Parkinsonizm jest chorobą przewlekłą, na którą dotychczas nie znaleziono lekarstwa. Istnieją jednak metody leczenia oraz postępowania, które pozwalają na wydłużenie szacunkowej długości życia osoby chorej i poprawę jego jakości. Właśnie dlatego ważne jest, aby jak najszybciej uzyskać diagnozę i rozpocząć leczenie, by spowolnić postęp choroby i zapewnić pacjentowi jak najlepsze funkcjonowanie przez długi czas.
Choroba Parkinsona – w jakim wieku jest diagnozowana?
Dolegliwości neurodegeneracyjne rozwijają się głównie u osób starszych. W jakim wieku dochodzi zwykle do zdiagnozowania choroby Parkinsona?
Choroba Parkinsona jest diagnozowana najczęściej u osób po 60. roku życia, choć może również wystąpić u osób młodszych.
W przypadku młodszych pacjentów choroba ta nazywana jest młodzieńczą chorobą Parkinsona. Może ona zacząć rozwijać się już u pacjentów w wieku 20-40 lat.
Czy choroba Parkinsona jest śmiertelna?
Choroba Parkinsona nie jest uważana za chorobę śmiertelną, podobnie jak inne choroby neurodegeneracyjne. Może ona jednak skrócić przewidywaną długość życia osoby chorej.
Skrócenie długości życia osoby z chorobą Parkinsona wynika z wielu czynników. Przede wszystkim stanowi ona dla chorego większe zagrożenie upadkami, co wynika z zaburzeń koordynacji, równowagi, trudności z ruchem. Zwiększa się też ryzyko zadławienia na skutek problemów z połykaniem. Pojawiają się ponadto problemy z chorobami płuc, głównie zapaleniem płuc, które u osób z chorobą Parkinsona jest jedną z głównych przyczyn zgonów.
Jak długo żyje się z chorobą Parkinsona?
Długość życia osoby z parkinsonizmem może być skrócona. Ile się żyje z chorobą Parkinsona?
Zazwyczaj czas życia osoby, u której diagnozowano tę chorobę w wieku 60 lat, wynosi średnio około 23 lata i 3 miesiące według amerykańskiego raportu National Vital Statistics Reports.
U osób z chorobą Parkinsona długość życia zależna jest od wielu czynników. Bardzo często trudno jednoznacznie określić, jaki będzie szacunkowy czas życia pacjenta, ponieważ dużo zależy od jego wieku, aktualnego stanu zdrowia, szybkości postępowania choroby, dodatkowych schorzeń.
Warto też wskazać, że oczekiwana długość życia pacjentów z tą dolegliwością w ciągu ostatnich lat znacznie się wydłużyła na skutek stosowania nowoczesnych metod leczenia.
Jak wydłużyć czas życia osoby z chorobą Parkinsona?
Ogólny stan zdrowia osoby z parkinsonizmem jest bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na postępowanie tej dolegliwości. Aby wydłużyć czas życia osoby z chorobą Parkinsona i zapewnić jej właściwy komfort, warto zastosować się do poniższych zasad:
– Prowadzenie leczenia – w przebiegu tej dolegliwości lekarze zazwyczaj zalecają stosowanie leków, które pomagają w produkcji dopaminy lub dostarczają ją do mózgu. Ważne jest, aby pamiętać o ich skutkach ubocznych.
– Utrzymanie aktywności fizycznej – regularnie prowadzone ćwiczenia fizyczne mogą pomóc w złagodzeniu objawów choroby Parkinsona, a dzięki temu poprawić kondycję, koordynację ruchów, sprawność osoby chorej.
– Unikanie stresu – może on powodować nasilenie objawów w przebiegu choroby Parkinsona, dlatego najlepiej unikać sytuacji stresowych i nauczyć się radzić sobie ze stresem.
– Zdrowe odżywianie – u osób z chorobą Parkinsona zalecana jest dieta bogata w warzywa, owoce, białko i zdrowe tłuszcze, która pomaga w zachowaniu dobrej kondycji fizycznej i umysłowej na dłuższy czas. Należy też pamiętać o jedzeniu produktów z błonnikiem oraz o regularnym piciu napojów, ponieważ u osób z chorobą Parkinsona częściej dochodzi do zaparć.
– Suplementacja – suplementy diety pomagają w poprawie pracy układu nerwowego i wspierają całe ciało. U osób z parkinsonizmem zaleca się suplementację magnezu, wapnia, witamin D i K, by zmniejszyć ryzyko osteoporozy i złamań. Stosować można też suplementy zawierające adaptogeny wpływające korzystnie na układ nerwowy.
– Wsparcie bliskich – osoby korzystające z pomocy rodziny, przyjaciół i grup wsparcia mogą lepiej radzić sobie z chorobą.
