Operacja cieśni nadgarstka jest leczeniem z wyboru, zwłaszcza w przypadkach w stopniu ciężkim. Odbarczenie nerwu pośrodkowego metodą otwartą czy endoskopowo są zabiegami niosącymi statystycznie małe ryzyko powikłań (do 3% przypadków). Zabieg trwa zwykle 20 – 40 minut. Może być przeprowadzony w znieczuleniu miejscowym jak i ogólnym.
Jak zbudowany jest kanał nadgarstka?
W zespole cieśni nadgarstka dochodzi do ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Nerw pośrodkowy unerwia mięsnie odwodziciela krótkiego, przeciwstawiacza i głowę powierzchowną zginacza krótkiego. Najczęściej w początkowym fazie dochodzi do upośledzenia mięśni kłębu kciuka. Nerw pośrodkowy unerwia skórę dłoni w zakresie kciuka (I), palca wskazującego (II), środkowy (III) i w połowie palec serdeczny (IV). Drugą połowę palca serdecznego (IV) i palec mały (V) unerwia nerw łokciowy.
Kanał nadgarstka leży w granicach kości nadgarstka (tył i boki) i troczka zginaczy (przód), który jest rozpięty od kości grochowatej i haczyka kości haczykowatej do guzka kości łódeczkowatej i guzka kości czworobocznej większej. Zawiera nerw pośrodkowy oraz ścięgna mięśni poruszających ręką.
Operacja cieśni nadgarstka metodą otwartą
Kanał nadgarstka nie jest zbudowany identycznie u każdej osoby i występują tu liczne warianty anatomiczne. Stąd zwolennicy metody otwartej podaję, że metoda otwarta z ostrożnym preparowaniem daje lepsze wyniki i mniej powikłań
Technika chirurgiczna. Główne etapy leczenia chirurgicznego przypadków typowych.
Etap I Niewielkie ciecie, zazwyczaj nie przekraczające 5 cm w linii naturalnego fałdu skórnego i odśrodkowo od osi IV palca.
Etap II. Po rozpreparowaniu tkanki podskórnej uwidoczni się powięź dłoniowa. Po jej przecięciu pojawiają się struktury kanału nadgarstka.
Etap III. Po prawidłowej lokalizacji wszystkich struktur szczególnie nerwowych można przystąpić do etapowego przecinania troczka
Etap IV. Po przecięciu troczka następuje inspekcja struktur kanału nadgarstka i wykonanie innych czynności naprawczych zależnie od napotkanej patologii dodatkowej (plastyka onerwia, neuroliza, odbarczenie zrostów).
Etap V. Warstwowe zamknięcie rany oraz odpowiednie szycie powłok ma również istotny wpływ na ostateczny efekt kliniczny i kosmetyczny.
Operacja cieśni nadgarstka metodą endoskopową
Podstawową różnicą w metodzie endoskopowej jest rozmiar nacięcia skóry w okolicy nadgarstka (zwykle 1 cm). Istnieją dwie techniki zabiegu endoskopowego, z jednym lub dwoma nacięciami. Podczas operacji cieśni nadgarstka, lekarz do cięcia wprowadza mikrokamerę aby widzieć miejsce zabiegu oraz mikronarzędzia chirurgiczne. Następnie operator podskórnie przecina więzadło poprzeczne i uwalnia od ucisku nerw pośrodkowy. Przecięty troczek zginaczy z czasem się zabliźni.
Jak przygotować się do zabiegu na cieśń nadgarstka?
Często jest to procedura jednodniowa. Należy pamiętać żeby każdy pacjent powinien zgłosić się na badanie z pełną dokumentacja medyczną (badanie EMG i przewodnictwa nerwowego, badania obrazowe, choroby współistniejące, wynik grupy krwi, układ krzepnięcia, morfologie, przyjmowane dotychczas leki). Dodatkowo z dokumentami potwierdzającymi jego tożsamość.
Jak postępować po operacji na zespół cieśni?
Zaraz po operacji ręka będzie tkliwa, obolała i nie będzie mogła być w pełni używana. Po zabiegu metodą otwartą konieczne będzie unieruchomienie ręki na okres kilku tygodni (2-3 tygodnie). Jednakże, nie jest konieczne unieruchomienie ręki po zabiegu metodą endoskopową (inaczej niż w technice otwartej, po której pacjent ma nadgarstek z dłonią unieruchomiony na okres 2 tygodni). Pierwsze, delikatne czynności ręką można wykonywać już dobę po operacji. Natomiast, do pracy można wrócić po 3-4 tygodniach jeśli zabieg był wykonany na ręce dominującej. Jeżeli operowana była ręka niedominująca, do pracy można wrócić szybciej, nawet w ciągu tygodnia. Jednak gdy charakter pracy jest cięższy i wymaga używania dwóch rąk np.do dźwigania, czas powrotu wydłuża się nawet do ponad 2 miesięcy po zabiegu.
Rehabilitację można rozpocząć niemal natychmiast po zabiegu. Masaż mięśni dłoni i przedramienia połączony z ćwiczeniami usprawniającymi i elementami fizykoterapii (ultradźwięki, krioterapia) mogą przyspieszyć powrót do zdrowia. Natomiast, kiedy w pełni wygoją się blizny ważna będzie praca nad ich mobilizacją, tak aby zapobiec powstawaniu zrostów międzytkankowych.
Jakie powikłania mogą wystąpić po zabiegu?
Każda operacja nawet wyrwania zęba ważę się z jakimś odsetkiem powikłań. W trakcie zabiegu może dojść (najczęściej z błędu lekarza) do uszkodzenia nerwów lub naczyń tej okolicy. Natomiast, po zabiegu na zespół cieśni nadgarstka może dojść do gorączki lub do podwyższenia temperatury, zaczerwienienia i obrzęku okolicy nadgarstka lub rozejścia się rany, co przedłuża gojenie. Dalszym niekorzystnym scenariuszem będzie przedłużający się ból nadgarstka po zabiegu. Najpóźniejszym powikłaniem będzie pojawienie się zmian bliznowatych w obrębie rany pooperacyjnej skórnej i głęboko w tkankach ręki lub wytworzenia grubej blizny. Takie zmiany spowodują nawrót drętwienia ręki i bólu nadgarstka.
Jak postępować po operacji cieśni nadgarstka (czytaj dalej, czego nie wolno robić po operacji cieśni nadgarstka)
